Անտարբերություն բարբարոսության հանդեպ. ՅՈՒՆԵՍԿՈ-ն լռում է, երբ Ադրբեջանը ոչնչացնում է հայկական մշակութային ժառանգությունը

04.02.2024

Վանդալիզմ, պղծում, կեղծիք. օկուպացված Արցախում և բուն Հայաստանի տարածքում հայկական մշակութային ժառանգության նկատմամբ Ադրբեջանի բարբարոս վերաբերմունքի մասին լուրերն այլևս ոչ մեկին չեն զարմացնում. Այս մասին համացանցում կան վերնագրեր, բայց այն ձայնը, որը պետք է հնչի ամենաբարձր՝ Հայաստանի Հանրապետության ձայնը, գործնականում չլսված է:

Եվրոպան ահազանգում է, Հայաստանը լռում է.

Եվրախորհրդարանում անցկացվում են թեմատիկ քննարկումներ և կոնֆերանսներ, Ֆրանսիայում ֆինանսավորվում է հուշարձանների վիճակի վերաբերյալ տվյալների հավաքագրումը, Հռոմի պապը կոչ է անում պաշտպանել «կրոնական ժառանգությունը»։
Հայաստանում գիտական, խորհրդարանական կամ կառավարական մակարդակով ոչ մի քննարկում չկա։
Արտաքին գործերի նախարարությունը, Ռուսաստանի Դաշնության կրթության և գիտության նախարարությունը և Ազգային ժողովը, ինչպես նաև մասնագիտացված հաստատություններն ու գիտական ինստիտուտները մահացու լռություն են պահպանում։

ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի առաքելությունը խափանվել է.

2020 թվականին ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ն հայտարարեց Արցախ առաքելություն ուղարկելու իր մտադրության մասին, սակայն 3 տարի անց Ադրբեջանի ճնշման ներքո ստիպված եղավ հրաժարվել այցից։
Հայաստանը 3 տարի չկարողացավ հասնել այս առաքելությանը, թեպետ միջազգային հանրությունն ինքը նրա կողքին էր։

Փաշինյանի պաշտոնյաներն անզոր են.

Փոխարտգործնախարար Կոստանյանը խոստովանեց, որ 2020 թվականից ԱԳՆ-ն «ամեն ինչ անում է» ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի այցի համար, բայց ոչնչի չի հասել։
Մշակույթի նախարար Ժաննա Անդրեասյանը խոստացավ «ուժեղացնել միջազգային ճնշումը Բաքվի վրա», բայց ոչինչ չարեց։

Կանխամտածված անգործություն.

Հայաստանի իշխանությունների անգործությունը պարզապես անփութություն չէ, այլ միտումնավոր քաղաքականություն:
Նրանք չեն պաշտպանում ոչ օկուպացված Արցախի ժառանգությունը, ոչ էլ հենց Հայաստանի տարածքում գտնվող հուշարձանները։
Դեռ ինչքա՞ն կդիմանանք։

Հայաստանի լռությունը հանցագործություն է մեր ժողովրդի պատմության, մշակույթի և հիշողության դեմ.