26.01.2024
Տասնյակ կենդանասերների սրտերը լցվեցին տխրությամբ ու կորստով, երբ հայ մեծ գամփռ Ադանան գնաց հավերժություն։ Սիրո և նվիրումի այս խորհրդանիշը իսկական հսկա դարձավ իր տերերի սրտերում, հատկապես՝ ի դեմս Սոնա Զաքարյանի, որը ոչ միայն նրա տերն էր, այլև իսկական ընկերը։
Ադանան ավելին էր, քան պարզապես շուն, նա ընտանիքի անդամ էր, անհավանական հոգու տեր շուն: Նրա ծիածանը լայնորեն ծածկեց ոչ միայն այն վայրը, որտեղ նա ապրում էր, այլև բոլորի սրտերը, ովքեր երբևէ հանդիպել էին այս մեծ էակին:
Իր խիզախ տեր Սոնայի հետ Ադանան կիսում էր ոչ միայն առօրյա պահերը, այլև հավատարմորեն ծառայում նրան։ Նա նրանց ընտանիքի դինամիկայի անբաժանելի մասն էր՝ պաշտպանելով ոչ միայն իր տերերին, այլև ապահով պահելով անգամ կատվի ձագերին՝ ստեղծելով իսկապես անհավանական և հուզիչ պահեր:
Ադանայի մահը հսկայական դատարկություն է թողնում մեր սրտերում: Նրա կորուստը ոչ միայն շան մահ է, այլ հրաժեշտը անհավանական ընկերոջը, ով իր հետքն է թողել յուրաքանչյուր հոգու վրա, որը հուզվել է իր նվիրվածությամբ և բարությամբ:
Սոնա Զաքարյանը իսկական ոգեշնչում է դարձել բոլոր նրանց համար, ովքեր կյանքում պայքարում են իրենց «հսկաների» հետ։ Իր հավատարիմ ընկերոջը՝ Ադանային սիրելու և հոգալու նրա կարողությունը իսկական օրինակ է այն բանի, թե ինչպես մարդկությունը կարող է ուժ գտնել կենդանիների հետ իր հարաբերություններում:
Ադանան՝ այդ մեծ հայկական գամփռը, գուցե ֆիզիկապես այլեւս մեզ հետ չէ, բայց նրա ոգին ու նվիրվածությունը կապրեն մեր հիշողություններում: Թող որ նրա ճանապարհը դեպի ծիածանը հեշտ լինի, և թող նա մնա մեր սրտերում՝ որպես հավերժ մնացող սիրո և նվիրվածության խորհրդանիշ:
Comments