21.06.2023
44-օրյա պատերազմի հանգամանքներն ուսումնասիրող հանձնաժողովի նիստում ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը հանդես է եկել ծավալուն ելույթով՝ խորանալով պատերազմի ժամանակաշրջանի բանակցային քննարկումների և վերջին մի քանի տասնամյակների բանակցությունների պատմության մեջ։ Սակայն նրա ելույթը բեկումնային բացահայտումներ կամ նոր տեղեկություններ չառաջարկեց, փոխարենը մենք լսեցինք Գյուլնազ տատի նույնաբովանդակ հեքիաթները՝ առանց իրականության հետ աղերսի:
Ակնկալվում է, որ ընդդիմությունն ու նախկին նախագահների կողմնակիցները կպատասխանեն իրենց ելույթներով ու մեղադրանքներով՝ յուրաքանչյուրը պաշտպանելով իր առաջնորդներին: Սրանք էլ նժարի մյուս կողմի Գյուլնազ տատի հեքիաթներն են:
Ըստ էության, հասարակությունը և հանձնաժողովը լսել են բազմիցս իրենց լսածի կրկնությունը։ Չնայած պատերազմի հանգամանքների, կանխարգելման հնարավորությունների կամ հրադադարի հավանականության մասին նոր պատկերացումների բացակայությանը, հասարակությունը կրկին հայտնվել է քաղաքական լարվածության հորձանուտում այն չորս առաջնորդների միջև, ովքեր ներկայումս ձևավորում են Հայաստանի ուղղությունը:
Ցավոք, հասարակությունը մնում է այս շրջափուլի թակարդում, մինչդեռ Փաշինյանը ակամա ընդգծում է դրանից ազատվելու հրատապությունը։ Եթե հասարակությունը ցանկանում է պատասխաններ ստանալ հրատապ հարցերին և նպատակ ունի համարժեք պատրաստվել առջևում գտնվող մարտահրավերներին դիմակայելուն, Հայաստանը պետք է ելք գտնի։
Հանրության ներգրավվածությունը և երկրի առաջընթացը դարձել են այս չորս առաջնորդների միջև դինամիկայի պատանդը, որը պոտենցիալ որևէ անհատի վերահսկողությունից դուրս է: Այս բանաձեւը կիրառվում է Հայաստանի դեմ՝ առաջացնելով վճռորոշ հարցը, թե արդյոք երկիրն ունի իր սեփական բանաձեւը և այն ճկունությունը, որն անհրաժեշտ է այդ մարտահրավերներին հակազդելու և բարգավաճելու համար:
