Գրետա Վերդիյանի հիշատակին. Աղասի Այվազյանի ժառանգության պահապանը, ով չհասցրեց իրականացնել երազանքը

14.09.2023

Երևանում վառ աստղ է մարել. կյանքից հեռացել է հայ մեծանուն գրող և նկարիչ Աղասի Այվազյանի այրին՝ Գրետա Վերդիյանը։ Սա ողբերգական կորուստ է հայ մշակույթի և արվեստի, ինչպես նաև բոլոր նրանց համար, ովքեր բախտ են ունեցել ծանոթանալու նրա անմար սիրուն ու նվիրվածությանն իր ամուսնու գործերի հանդեպ։

Գրետա Վերդիյանը ոչ միայն Աղասի Այվազյանի գործընկերն ու կյանքի ընկերն էր, այլև նրա գործի ու ժառանգության հավատարիմ պահապանը։ Չի կարելի գերագնահատել նրա ներդրումը Այվազյանի ստեղծագործությունների պահպանման և հանրահռչակման գործում։ Նա ուժեղ, խելացի և նվիրված կին էր, ով միշտ կանգնած էր ամուսնու կողքին նրա ստեղծագործական բոլոր ձեռնարկներում:

Գրետա Վերդիյանը նեղսրտում էր, որ չի կարող բացել Աղասի Այվազյանի տուն-թանգարանը, և որ նրա տաղանդն ու ներդրումն արվեստում իր հայրենիքում չեն գնահատվում։ Սա հաճախ է պատահում ստեղծագործողների հետ, ովքեր աշխարհն այլ կերպ են տեսնում, քան մեզանից շատերը: Բայց նրա կիրքն ու վճռականությունը թույլ տվեցին նրան շարունակել պայքարել ամուսնու աշխատանքի ճանաչման և հարգանքի համար:

Նա թակում էր բոլոր դռները և հաճախակի դրանք բացում էին զանազան սրիկաներ և ավանտյուրիստներ, ովքեր տիկին Գրետային խոստանում էին օգնել բացել թանգարանը և... անհետանում: Այս մասին տիկին Գրետան պատմում է Բաց TV-ին վերջերս տված հարցազրույցում:

Գրետայի խոսքերն այն մասին, որ «կյանքը միշտ անհասկանալի հրաշք է», հիշեցնում է մեզ այս աշխարհում յուրաքանչյուր պահը գնահատելու կարևորության մասին։

Այս կնոջ պատմությունը հիշեցնում է արվեստի և մշակութային ժառանգության հանդեպ սիրո և նվիրվածության կարևորության մասին: Թող չմոռանան Աղասի Այվազյանի գործը պահպանելու նրա ջանքերը, իսկ նրա երազանքներն իրականանան նրանց ջանքերի շնորհիվ, ովքեր շարունակում են պայքարել հանճարների և նրանց ստեղծագործության նկատմամբ հարգանքի համար։