top of page

Ի՞նչ է սպասվում արցախցիներին Արցախն Ադրբեջանին հանձնելուց հետո

25.05.2023

Տեղի ունեցավ ծայրահեղ ամոթալի և ստոր բան՝ Փաշինյանը գործնականում Արցախը ճանաչեց որպես Ադրբեջանի մաս։


Այսպիսով, նա կործանարար ական դրեց ոչ միայն դարավոր Արցախի ապագայի, այլեւ հայոց պետականության ու ողջ հայ ժողովրդի հետագա ճակատագրի տակ։


Դժվար է չհամաձայնել Կոնստանտին Զատուլինի հետ, ով ասում է. «Պետք է լինել միայն ապուշ կամ մեկը, ով հեռու է ամենը հասկանալուց, որ մտածես, թե Լեռնային Ղարաբաղում հայերն ու ադրբեջանցիները կարող են միասին ապրել»:


ՈՎՔԵՐ ԱՅՍՕՐ ԽՈՍՈՒՄ ԵՆ ԱՐՑԱԽԻ ԻՆՏԵԳՐԱՑՄԱՆ ՄԱՍԻՆ ԴԻԿՏԱՏՈՐԱԿԱՆ ԱԴՐԲԵՋԱՆԻՆ, որտեղ իսպառ բացակայում են ժողովրդավարական նորմերն ու տիրում են միջնադարյան սովորույթները, ուղղակի չեն էլ մտածում։ Բաքվի ռեժիմը մերժում է նրանց գոյության իրավունքը, իսկ այսօրվա բոլոր խոսակցությունները խաղաղության և «խաղաղության պայմանագրի» մասին ուղղակի հորինվածք են՝ չարից։


Սակայն արցախցին ստրուկ, մանկուրթ կամ ենիչերի դառնալու մտադրություն չունի, ինչպես կցանկանար Ալիևի ռեժիմը և, ըստ ամենայնի, վերջինիս հետ խաղացող Հայաստանի ներկայիս իշխանությունները։ Դարեր շարունակ անհավասար կռիվներում իրեն, ընտանիքին, իր օջախին, պատիվն ու արժանապատվությունը հերոսաբար պաշտպանած արցախցին պատրաստ չէ հրաժարվել իր դարավոր արժեքներից, ազգային ու մարդկային կերպարից։


Լեռնային Ղարաբաղի ճակատագիրը չի կարող լինել Ադրբեջան կոչվող քվազիպետության ներքին գործը։ Արցախը, որը դարեր առաջ գոյություն ուներ թուրքական սվինների վրա ստեղծված ընդամենը հարյուրամյա արհեստական ​​կազմավորումից, երբեք չի եղել անկախ Ադրբեջանի կազմում։ Եվ ընդհանրապես, ի՞նչ ինտեգրման, իրավունքների, անվտանգության ու երաշխիքների մասին կարող է խոսք լինել, երբ Բաքվի ցեղասպան ռեժիմն արդեն վեցերորդ ամիսն է, ինչ խեղդում է Արցախը շրջափակման մեջ՝ ցինիկաբար անտեսելով անգամ Միջազգային դատարանի պարտադիր որոշումը։


Արցախի ժողովրդի իրավունքների և անվտանգության ապահովումն իրականում չի կարող իրականացվել՝ շրջանցելով ինքնորոշման իրավունքը, որը հիմք է հանդիսանում այլոց և մարդու իրավունքների պահպանման համար։ Արցախի կարգավիճակն արդեն որոշվել է ինքնորոշման համազգային հռչակագրով, 1991 թվականի դեկտեմբերի 10-ի հանրաքվեով, որն անցկացվել է այն ժամանակվա Խորհրդային Միության օրենքների և միջազգային իրավունքի հիմնարար փաստաթղթերի հիման վրա:


Գործողություն, հայտարարություն կամ «փաստաթուղթ», որն անտեսում է Արցախի ժողովրդի ինքնորոշման սկզբնական իրավունքի իրացման փաստը, անընդունելի և աննշան է Արցախի ժողովրդի և յուրաքանչյուր նորմալ հայի համար։


Ազատ Արցախի գոյությունը կենսական նշանակություն ունի նաև Հայաստանի Հանրապետության և համայն հայության համար՝ ազգային ինքնության, հոգևոր ժառանգության, մարտական ​​ոգու պահպանման, անվտանգության ապահովման և պատմական արդարության վերականգնման առումով հնագույն շրջանի բացառիկ նշանակությամբ։ Իսկ իշխանության ղեկին կանգնած մանկուրթներն ու ենիչերիները, ովքեր մահ են ուզում քրիստոնեական դարավոր հողին, պետք է անհետանան քաղաքական բեմից և ընդմիշտ սուզվեն պատմության մոռացության մեջ։

Comments


32-ամյա Լուսինե Զաքարյանի բացառիկ տեսագրությունը, 1969 թ.

bottom of page