26.09.2023

Հայաստանի երրորդ հանրապետության վերջին օրը 1998թ փետրվարի 3-ն էր:
Դրանից հետո իշխանությունը ռազմաքաղաքական հեղաշրջման արդյունքում զավթեցին դաշտային հրամանատարները:
Արտաքին քաղաքականության հենքում դրվեց լոբբինգը և թուրքին Հայոց ցեղասպանության հարցով ճնշելը և Քուռ-Արաքսյան դոկտրինը:
2018թ ապրիլի 23-ին դաշտային հրամանատարներին տապալեց անզուսպ պոպուլիզմը:
* * *
Ըստ ամենայնի, ռուս-ադրբեջանական համատեղ վերահսկողության տակ կմնա Ստեփանակերտ-Իվանյան-Ասկերան նեղ շերտը, իսկ մնացյալ տարածքները անցնում են Ադրբեջանին: Ռուսական ռազմաբազան Իվանյանում է՝ մեր կառուցած և այդպես էլ չշահագործած օդանավակայանում: Այդպես ռուս խաղաղապահների համար հեշտ է՝ մի շերտ ու վերջ:
Թե քանի հայի կպարտադրեն մնալ Արցախում, դժվար է ասել: Բայց ռուս-թուրք-ադրբեջանական դաշինքը աշխարհին պետք է ցույց տա, որ տեղի է ունենում հայերի "ինտեգրացիա", իսկ ռուսները "ինտեգրացիան" կփորձեն երկարաձգել, որ փրկեն Ռուսաստանի հավերժ և անդավաճան, բարեկամ հայ ժողովրդին:
Թաթուլ Հակոբյանի «Մղձավաջ, որ վերջ չունի» շարքից