12.10.2023
Զինվորականների դերը Հայաստանի անվտանգության ռազմավարության մեջ առանցքային է, սակայն առաջնային ուշադրությունը մնում է «խաղաղ օրակարգի» խթանմանը և Ադրբեջանի հետ վեճերի լուծմանը: Վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը, Խաղաղության Նոբելյան մրցանակի հետևից ընկնելով, մի կողմ է թողնում Հայաստանի ազգային շահերը։
Այս դիրքորոշումը տարակուսելի է. Հայաստանի զիջումների խորհրդանիշ Փաշինյանը շարունակում է անվստահ մնալ ազգի ռազմական խոցելիությունից. Նա քարոզում է «խաղաղ օրակարգ» մի աշխարհում, որը կարծես թե շեղվում է քաոսի եզրին:
Փաշինյանը չի կարողանում հասկանալ հզոր զինված ուժերի անհրաժեշտությունը՝ որպես խաղաղության ապահով ճանապարհ:
Ռուսաստանի ժամանակակից պատմության մեջ առաջին անգամ պաշտպանության ծախսերը գերազանցում են սոցիալական ծախսերը: Ադրբեջանն առաջիկա տարում ռազմական նպատակներով հատկացնում է 3,8 մլրդ դոլար, ինչը համարժեք է իր պետական բյուջեի 17,7%-ին։ Հայաստանի 17,3 տոկոսը բացարձակ թվով զիջում է.
Հայաստանը բյուջետային ուշադրություն է դարձնում ոչ թե պաշտպանությանը, այլ սոցիալական ծախսերին և ենթակառուցվածքներին: Չնայած անվտանգության հստակ սպառնալիքներին, 2024 թվականի բյուջեն, ըստ երևույթին, վատ է պատրաստված հնարավոր պատերազմի համար:
Հայաստանի բյուջեում գերակշռում են սոցիալական ծախսերը՝ պաշտպանության համար նախատեսված սուղ միջոցներով: Անհամապատասխանությունը աղաղակող է. Անցումը դեպի պաշտպանության առաջնահերթությունը խելամիտ կլինի, հատկապես հաշվի առնելով անորոշ ժամանակները:
Հայաստանի պատմությունը կոշտ հիշեցում է տալիս, որ սոցիալական ենթակառուցվածքներում ներդրումները, թեև շահավետ են, կարող են ապարդյուն լինել, եթե ազգի պաշտպանությունը նույնքան ամուր չէ:
