Երկակի խաղ. Սամանթա Փաուերը պահանջում է հայերի վերադարձը Արցախ, միևնույն ժամանակ Բաքվում պետքարտուղարի տեղակալը գովաբանում է Ադրբեջանին

11 հուլիսի, 2024

Տասնամյակներ շարունակ, երբ Արեւմուտքը խնդիրներ ուներ Թուրքիայի հետ, բարձրացվում էր Հայոց ցեղասպանության հարցը։ Բայց հենց որ հարաբերությունները բարելավվում էին, այս հարցը հետին պլան էր մղվում։ Այժմ նույնիսկ Իսրայելն է սպառնում ճանաչել Հայոց ցեղասպանությունը՝ օգտագործելով այդ հարցը որպես Թուրքիայի վրա ճնշում գործադրելու գործիք։

Այսօր մենք տեսնում ենք նույն ռազմավարությունը Ադրբեջանի հարցում։ ԱՄՆ-ը խաղում է երկու ճակատում՝ օգտագործելով տարբեր թվեր ու հայտարարություններ իր նպատակներին հասնելու համար։ Մի կողմից՝ ԱՄՆ Միջազգային զարգացման գործակալության (USAID) ղեկավար Սամանթա Փաուերը կոչ է անում հայերին վերադառնալ Արցախ։ Մյուս կողմից, Հարավային Կովկասում և Կենտրոնական Ասիայում ՆԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղարի հատուկ ներկայացուցիչ Խավիեր Կոլոմինան քննարկում է Ադրբեջանի հետ ՆԱՏՕ-Ադրբեջան հարաբերությունների խորացումը։

Դրանից առաջ էլ Բաքվում ԱՄՆ պետքարտուղարի տեղակալը գովաբանում է Ադրբեջանին իր «համարձակ» քայլերի և Հարավային Կովկասում խաղաղություն հաստատելու համար։

Այս հակասական ազդակները ստեղծում են Հայաստանի շահերի աջակցության և պաշտպանության պատրանք, բայց իրականում ցույց են տալիս երկակի ստանդարտներ և քաղաքական խաղեր։

Շատ ռոմանտիկներ հույսով և հավատով են նայում այս հայտարարություններին, բայց իրականությունն այն է, որ մեծ տերությունները շարունակում են օգտագործել Հայաստանն ու Ադրբեջանը որպես գործիք իրենց աշխարհաքաղաքական խաղերում։

Չկարծեք, որ միայն ԱՄՆ-ն է այդպես վարվում։ Սա հին քաղաքական ավանդույթ է՝ ով կարող է, անում է։ Այնուամենայնիվ, Միացյալ Նահանգները դա անում է հատկապես «համոզիչ» և ժողովրդավարական ձևով՝ վարպետորեն շահարկելով հասարակական կարծիքը և քաղաքական վերնախավերը:

Կարևոր է հասկանալ, որ նման գործողությունները կարող են խորը հետևանքներ ունենալ տարածաշրջանի համար։ Հայաստանն ու Ադրբեջանը գտնվում են բարդ ու անկայուն տարածաշրջանի կենտրոնում, որտեղ յուրաքանչյուր սխալ կամ անհեռատես որոշում կարող է հանգեցնել հակամարտության նոր փուլի։

Այսպիսով, Հայաստանը պետք է զգույշ լինի և սթափ գնահատի իրավիճակը՝ հասկանալով, որ իրական աջակցությունը պետք է լինի ոչ միայն արտաքին ուժերից, այլև ներսից՝ սեփական ժողովրդից ու իշխանությունից։