top of page

Մահացել է Լիլիթ Հովհաննիսյանը՝ հայ–հնդկական բարեկամության ջատագովն ու պահապանը

  • YO
  • 2 авг.
  • 2 мин. чтения

02.07.2025, ԵՐԵՎԱՆ, ՀԱԿՈԲ ԱՐԱՅԱՆ


Լիլիթ Հովհաննիսյանը 2020-ին: Լուսանկարը՝ Հարություն Տորտիկյանի Facebook-ի էջից:
Լիլիթ Հովհաննիսյանը 2020-ին: Լուսանկարը՝ Հարություն Տորտիկյանի Facebook-ի էջից:

Կյանքից անժամանակ ու անսպասելի հեռացել է Լիլիթ Հովհաննիսյանը՝ Հայաստանում Հնդկաստանի դեսպանատան վարչական աշխատակիցը, ով երկար տասնամյակներ նվիրված ծառայել էր դեսպանատանը։ Նա աշխատանքի էր անցել այն տարիներին, երբ նորանկախ Հայաստանը նոր-նոր էր հաստատում իր արտաքին կապերը։ Այդ տարիների ընթացքում նրա խնամքով ձևակերպված փաստաթղթերի և ջերմ խոսքի շնորհիվ կազմակերպվեցին առաջին հնդկական մշակութային օրերը, ուսանողական կրթաթոշակների ծրագրերը։ Նույնիսկ երբ Լիլիթը լրացնում էր սովորական մի ձևաթուղթ, նա պարտադիր հետաքրքրվում էր այցելուի ընտանիքի մասին, օգնում թարգմանությամբ կամ հուշում, թե որտեղից կարելի է գտնել հազվադեպ հնդկական որևէ համեմունք։


Խորը հայ լինելով՝ Լիլիթ Հովհաննիսյանն անկեղծ սիրում էր Հնդկաստանը և դարձել էր յուրօրինակ կամուրջ երկու մշակույթների միջև։ Նա կարդում էր Ռաբինդրանաթ Թագորի, նշում էր Դիվալին Հայաստանում սովորող հնդիկ ուսանողների հետ, իսկ Հոլիի տոներին իր հյուրասիրության սեղանին միշտ կային հայկական ու հնդկական քաղցրավենիքներ՝ որպես բարեկամության խորհրդանիշ։


Լիլիթի «կենցաղային դիվանագիտությունն» էր, որ պաշտոնական միջոցառումներին հաղորդում էր մարդկային ջերմություն. նրա նախաձեռնությամբ երիտասարդ հնդիկ դիվանագետների համար անցկացվում էին հայոց լեզվի դասեր, իսկ երևանցի դպրոցականների համար՝ հնդկական խոհանոցի վարպետության դասեր։ Ինչպես նշում էր Հնդկաստանի նախկին դեսպաններից մեկը, «մեր ժողովուրդների անխառն բարեկամության մեջ Լիլիթ Հովհաննիսյանի անտեսանելի, բայց ազդեցիկ ներդրումը դժվար է գերագնահատել»։


Դեսպանատան ընդունարանում Լիլիթը դիմավորում էր յուրաքանչյուր այցելուին անկեղծ ժպիտով։ Ցանկացած լարվածություն նա կարողանում էր փարատել մի քանի հնդկա-հայկական բարևի կամ ջերմ խոսքի միջոցով։ Նրա համար խնդիրների կամ խնդրանքների «կարևոր» և «ոչ կարևոր» բաժանում գոյություն չուներ. թե՛ Հնդկաստանից դեղորայք որոնող ծնողը, թե՛ հին հնդկական ֆիլմերի երկրպագուն ստանում էին նրա կողմից նույնքան անձնվեր և ուշադիր վերաբերմունք։


Հնդկաստանի դեսպանատունը, Հնդկաստանում Հայաստանի նախկին դեսպանները, բազմաթիվ ընկերներ և բոլոր նրանք, ովքեր ճանաչել են Լիլիթին, խորապես կիսում են կորստի ցավը և իրենց անկեղծ ցավակցություններն են հայտնում նրա հարազատներին:


Լիլիթ Հովհաննիսյանի հոգեհանգիստը կկայանա oգոստոսի 2-ին «Զոլեր» սգո սրահում (Հասրաթյան 25/3) ժամը 17:00-ից: Հուղարկավորությունը՝ oգոստոսի 3-ին, ժամը 13:00-ին, նույն վայրից:


Թող լույսի մեջ հանգչի այն մարդը, ում օրինակով ապացուցվեց, որ իսկական դիվանագիտությունը սկսվում է բաց սրտից։

 
 

32-ամյա Լուսինե Զաքարյանի բացառիկ տեսագրությունը, 1969 թ.

Yerevan Online Magazine. Լուրեր Հայաստանից և ամբողջ աշխարհից

Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Yerevan Online Magazine-ի հրապարակումների մասնակի կամ ամբողջական օգտագործման ժամանակ հղումը կայքին պարտադիր է: Կայքում արտահայտված կարծիքները կարող են չհամնկնել խմբագրության տեսակետի հետ: Գովազդների բովանդակության համար կայքը պատասխանատվություն չի կրում:

0012 Երևան, Հ. Քոչարի 16

Էլ. հասցե՝ info@yerevan.online

bottom of page