Երբ Դեմիրճյանը ձայն տվեց Շիրազին. մի ընկերության պատմություն

30.04.2025

Հանրության մեջ քչերը գիտեն Կարեն Դեմիրճյանի և Շիրազի ջերմ հարաբերությունների մասին: Դրա վկայություններից են Ռիմա Դեմիրճյանի հուշերը...

«…Ավետիք Իսահակյանի հարյուրամյակին նվիրված հանդիսավոր նիստում Շիրազը անսպասելիորեն մոտեցավ Կարենին և ասաց.

- Ում ասես ձայն ես տալիս, իսկ ինձ` ո՞չ:

- Ինչո՞ւ չեմ տա,- պատասխանեց Կարենը,- քեզ էլ ձայն կտամ, Շիրազ, գնա և խոսիր ինչի մասին ցանկանում ես:

- Ինձ ձա՞յն կտաս,- անկեղծորեն զարմացավ Շիրազը, որ չէր սպասում այդպիսի շրջադարձի:

Դա, հավանաբար, նրա առաջին պաշտոնական մասսայական ելույթն էր ոչ թե փողոցում` ինքնակամ հավաքված ժողովրդի առջև, ոչ թե սեղմ շրջանակում, այլ դահլիճում, բազմամարդ լսարանի առջև, հանդիսավոր իրադրության պայմաններում:

Ելույթից հետո խորամանկորեն նայելով Կարենին, Շիրազը հարցրեց` «Ինչպե՞ս էր»: Հարցը նշանակում էր` որևէ ավելորդ, անթույլատրելի բան չե՞մ ասել, արդյոք:

Կարենը ծիծաղեց: Այդ օրվանից սկսվեցին նրանց բարեկամական, մարդկայնորեն բարի և ջերմ հարաբերությունները: Կարենը Շիրազին տվեց իր ուղիղ հեռախոսների համարները, որպեսզի նա անհրաժեշտության դեպքում անմիջականորեն կապվի իր հետ: Իսկ, ընդհանրապես, Կարենը Շիրազին վերաբերվում էր ինչպես մեծ, անօգնական, երես առած, բայց, միևնույն ժամանակ, արտակարգ տաղանդավոր երեխայի…»