Սրբազան կոչվող խայտառակությունը

28.08.2024

Բագրատ Սրբազանը ուղն ու ծուծով Հայաստանն ավերած, բայց նժդեհականություն ու հայրենասիրության ռուսական տիպի բրենդի լոզունգների ու դրանք արտաբերող տիպիկ գաղափարական նախկինական է:

Դա պարզ չէր իր շարժման սկզբում:

Թափանցիկ ջրից էլ պարզ է հիմա:

Իր զինակից դաշնակցական հայտնի պատգամավորն էլ բոլոր հարցազրույցներում խուսափում է ասել, որ Տավուշի արդեն իսկ հանձնված գյուղերը Հայաստանի Հանրապետության մաս են:

Նրանք երկուսն էլ ակնհայտորեն մերժում են Ազգերի Լիգայի որոշումը, հավատարիմ են ստալինահայբոլշևիկանախկինական այն տեսակետին թե ՀԽՍՀ-ից դուրա որևէ տարածք Հայաստանի Հանրապետության իրավական տարածք չի կարող լինել և խորապես ատում են Արևմուտքը:

Ու բոլոր այդ հանգամանքները հոգատարաբար թաքցնում են: Պարզապես խուսափում են այդ թեմաներից:

Մինչդեռ սկզբում ես սատարում էի նրան, այն հույսով որ հնարավոր է որ ընտրի վճռականության ճամփան, բայց իմ հերթական կանխատեսումը նույնխես անվերապահորեն իրականացավ. Սրբազանը հսկայական երկու հանրահավաք հավաքեց և երկուսի արդյունքում էլ բողոքողներին բարեհաջող տուն ուղարկեց:

Ու դա չնայած իր ուլտիմատումներին, հստակ նշած ժամկետներին ու դասական հայկական հուսատվության դրվագներին:

Հետո պարզ դարձավ, որ «Չակնկալիքների շարժումը» պարզապես նշանակում էր, որ ոչ ոք ոչինչ չպետք է ակնկալի իրենից ու իր շարժումից:

Միայն` հոգևոր-քաղաքկաան բարոյախրատական ճառեր, որոնք վերածվեցին սուրբաննայական ակումբի փողոցային կոմպակտ հանդիպումների:

Ու չկա որևէ ցուցիչ, որ սեպտեմբերի հայտարարված հավաքն էլ չի ավարտվի նրանով, ինչ այս ժողովուրդը հրաշալի է անում. տուն գնալով:

Ես այլևս վաղուց չեմ սատարում Բագրատ սրբազանին կամ նրա խրատախոսական չակնկալիքների շարժումը:

Ու ես որևէ ակնկալիք չունեմ այս ժողովրդից, որովհետև սա չակնկալիքների երկիր է, չակնկալիքների ժողովուրդ և սիրում է չակնկալիքների շարժումներում ժամանակ սպանել:

Այլևս անգամ կասկածելի չեն այն անձինք և ուժերը, որ շարունակում են մաս կազմել նախկինական Հայաստանակործան դավաճանական կամ ապուշ թեզերի շարունակական տարփողմանը: Լինեն կողմ թե դեմ այդ թեզերի:

Հիմա էլ Սրբազանը Արցախի անկախության օրն է հիշատակում: Արցախի կործանման խորհրդանիշի ու սկզբի օրը: Արցախի` Հայաստանից պոկելու ու անկախ հռչակելով Ադրբեջանին հանձնելու գործընթացի սկզբի խորհրդանշական օրը:

Եթե դեմ էին` վաղուց պետք է լքած լինեին այդ չակնկալիքների թյուրիմացությունը: Եթե մնում են` ուրեմն կողմ են:

Հայաստանում ծախու է ամեն բան: Ամեն բան: Միայն գինը հարմար պետք է լինի: Թե´ դրոշը, թե´ երկիրը և թե մնացած ամեն բան:

Ծախում են: Ծախվում է:

Ծախվել է:

Ամեն բան:

Հայկ ՄԱՐՏԻՐՈՍՅԱՆ