«Ջիգյար». Լյուբա Ուսպենսկայայի և Սվո Ռաֆի սիրո անհայտ պատմությունը

22.03.2025

1980-ականներ, Երևան։ Մեկը մյուսից շքեղ հյուրերով լի ռեստորան։ Բեմի վրա՝ խորը և զգացմունքային ձայնով հիացնող երգչուհի, ռուսական շանսոնի ապագա թագուհի՝ Լյուբա Ուսպենսկայան։ Իսկ հանդիսատեսի մեջ՝ իր խարիզմայով բոլորին հիացնող ու քրեական աշխարհի ամենահեղինակավոր դեմքերից մեկը՝ Ռաֆայել Բաղդասարյանը, առավել հայտնի որպես Սվո Ռաֆ։

Ասում են, որ հենց առաջին հայացքից նա հմայվել էր Ուսպենսկայայով։ Նրա աստղային շողքը և Ռաֆի վտանգավոր, բայց ազդեցիկ կերպարը ստեղծում էին ուժեղ հակադրություն, որը միայն ավելացնում էր նրանց միջև ձգողությունը։ Սկսած այդ օրից երգչուհին ավելի հաճախ սկսեց գալ Հայաստան համերգներով, իսկ Սվո Ռաֆը միշտ գտնվում էր դրանց առաջին շարքում։

Նրանց հարաբերությունները լի էին կրքով, ռոմանտիկայով ու դրամայով։ Ռաֆը պաշտպանում էր Ուսպենսկայային՝ իր առատաձեռնությամբ և հոգատարությամբ։

Կարմիր վարդերի ծաղկեփնջեր, թանկարժեք նվերներ, ռոմանտիկ երեկոներ…

Սակայն ամենակարևորը՝ նրա մշտական պատրաստակամությունը՝ երգչուհուն պաշտպանելու կյանքի ցանկացած վտանգից։ Այդ տարիներին ռեկետները և քրեական աշխարհն ամենուր էին, բայց երբ պարզվում էր, թե ով է կանգնած Ուսպենսկայայի կողքին, ցանկացած սպառնալիք անհետանում էր։

Հենց Ռաֆայել Բաղդասարյանին է նվիրված Ուսպենսկայայի ամենահուզիչ երգերից մեկը՝ «Ջիգյար»-ը։

Լյուբա Ուսպենսկայան ապրում էր Ամերիկայում, կառուցում էր իր կարիերան և 1987 թվականին ամուսնացավ գործարար Ալեքսանդր Պլաքսինի հետ։ Իսկ Սվո Ռաֆը շարունակում էր իր տեղը զբաղեցնել քրեական աշխարհում, որտեղ պաշտոնական ամուսնությունները պարզապես ընդունված չէին։

Նրանց ճանապարհները բաժանվեցին, բայց զգացմունքները՝ ոչ։ Ասում են, որ Ուսպենսկայան մինչ օրս հիշում է Ռաֆին ջերմությամբ։ Նա նրա համար պարզապես սիրեկան չէր, այլ մի մարդ, ով դարձել էր նրա պաշտպանն ու ուժը։

1993 թվականի հունիսին Մոսկվայում Ռաֆայել Բաղդասարյանը սպանվեց։ Կորավ մի լեգենդ, բայց մնացին պատմություններն ու հիշողությունները։

Ամենաողբերգական պահը եղավ այն օրը, երբ Ուսպենսկայան իմացավ նրա մահվան մասին։ Համերգի ընթացքում, հենց բեմի վրա, նա կատարեց «Ջիգյար» երգը։ Ներկաները տեսան նրա արցունքները, բայց քչերն էին պատկերացնում դրանց իրական պատճառը։

Այսպիսով ավարտվեց այս սիրո պատմությունը՝ կրքի պայթյուն մի վտանգավոր աշխարհում։ Իսկ գուցե, նրա երգի յուրաքանչյուր նոտայում մինչ օրս ապրում է այդ զգացմունքի արձագանքը, որը մի անգամ ապրվել էր ու ընդմիշտ մնացել նրա սրտում։